De johanniter is een jonge witte druif. Ze werd pas in 1968 door Johannes Zimmermann gekweekt uit de riesling, seyve-villard, rülander en gutedel. Het Freiburg Instituut, waar Zimmermann werkzaam was, wilde namelijk een druif ontwikkelingen die ook in de noordelijke (Duitse) wijnstreken goed kon groeien. Een druif die gekruist is wordt een hybride druif genoemd. In de noordelijke wijnlanden valt altijd meer regen, wat ervoor zorgt dat veel druiven uit zuidelijke landen last kregen van schimmels. Bij de kweek van de Johanitter was het belangrijk dat de nieuwe druif goed resistent zou zijn tegen schimmels. Ook moest de druif goed bestand zijn tegen vorst.

Smaak: De druif is minder zuur dan de riesling. Johanniterdruiven zorgen voor wat frissere en neutralere wijnen dan wijnen die gemaakt worden van de rieslingdruif. Net zoals wijnen van de bekende rieslingdruif hebben de wijnen van de johanniter ook aroma’s van limoen en groene appel in zich. De riesling kent daarentegen iets meer gemberachtige tonen in haar wijnen. In wijnen van de witte johanniterdruif zitten meer de aroma’s van een Spaanse chilipeper.